Yes & No
2016
Kunstvereniging Diepenheim
photo: Luuk Kramer
work
<
Yes & No
Vijftien jaar geleden werd de wereld opgeschud door de aanslagen op het World Trade Center in New York. De traumatische en gewelddadige gebeurtenis heeft internationaal de focus gelegd op ‘veiligheid’ met terreur, onderhuidse angst en xenofobische opwellingen
als gevolg. Terwijl het onderwerp veiligheid een politiek breekijzer is geworden voor regelgevingen en campagnevoering, blijkt dat het concept ‘veiligheid’ maar moeilijk te vangen is. Het lijkt vooral een idee te zijn, of sterker nog een gevoel, dat bepaald wordt door de mogelijkheid van onveiligheid, een continue dreiging van potentieel gevaar. In het huidige tijdsbestek zien wij dit als een negatief gegeven, dat angst en onzekerheid veroorzaakt.
Maar het potentiële gevaar kan ook een vorm van schoonheid bevatten. In zijn ‘Philosophical Inquiry’ (1757) beschrijft de Engelse Filosoof Edmund Burke de schoonheid van een vulkaanuitbarsting. Hij beschouwd het spektakel van een gepaste distantie, zich veilig voelend en tegelijkertijd bewust van de destructieve kracht op afstand. Deze ervaring van gedoseerde angst beschrijft Burke als niets minder dan subliem. Het verschil in de beleving van een vorm van schoonheid bij Burke of angst en dreiging door terreur lijkt hem te liggen in een vorm van een ruimtelijke afstand, de ruimte tussen de beschouwer en ‘het andere’,
datgene wat geobserveerd wordt, of het nu een natuurverschijnsel is of de medemens.
Het is deze relatie tussen ruimtelijkheid en de notie van veiligheid die een centrale rol speelt in het werk van Lucas Lenglet. Dit vindt zijn vertaalslag in een bijzondere interesse in architectuur en een repertoire aan voorwerpen die de ruimte van veiligheid afbakenen. Dit kunnen objecten zijn uit de collectieve ruimte, zoals antitankkruisen en hekken of uit een huiselijke omgeving zoals een schervenrand op de tuinmuur om mogelijke inbrekers te weren. Het zijn objecten die de scheiding van binnen en buiten duidelijk maken – van mij en van de ander – en de wisselwerking van in- of uitsluiting tastbaar maken.
In het werk ‘Tools for rescue / Tools for hiding’ (2006) integreert Lenglet onderdelen uit de openbare ruimte in een installatie. Door het plaatsen van voorwerpen in een andere context komt de nadruk (deels) te liggen op de esthetische kwaliteit van de objecten.